Theatrum amoris divini et humani

[p. 164]

Extasis Amoris.
XXXIX.

⁺EGo Dormio, & cor meum vigilat. hic somnus est veluti quaedam imago gloriae, in quo anima purissimâ voluptate perfruitur, & tanquam in mollissimo cubili soporatur. neque ibi segnis sit sed magis diligens & sollicita vt discedente somno munditiae propriae & diuinis laudibus curiosius insistat. Amor enim Dei cum pura intelligentia cogniti inebriat mentem & ab exterioribus abstractam, suauitate Deo coglutinat & coniungit. & quanto Amor vehementior & intelligentia lucidior, tantò validius in se mentem rapit, quousque tandem omnium quę sub Deo sunt, plenè oblita, in solo diuinae contemplationis radio liberè ⁺ figatur. anima quae perfectè dormit & alto somno in extasi quiescit, nec concupiscentiam illicientem neque ignorantiam culpantem sentit; imo & mortua est, non eâ morte, quae à Deo separat, sed eâ, quae Deo coniungens sanctissimam vitam Amoris conciliat. Mortua est, & vita eius abscondita est cum Christo in Deo.

+ Cant. 5.
Alu. Paz.

+ Idem.

[p. 165]

Extase de l'Amour.
XXXIX.

O doux sommeil, qui tient l'ame rauie,

Sans que le bruit, la rage, ny furie
De ces esprits puisse esueiller ses yeux:
L'Amour luy est fidelle sauuegarde,
Et son Amant heureusement la garde
Contre l'effort de tous ces enuieux.

Aunque teneys enemigos
Dormid alma sin cuydado
Que el amor teneys al lado.

Ick slaep gherust den soeten nacht
Als mijnen minnaer houdt de wacht.