..., want nooit wordt alles gezegd

Gedichten voor wie niet voor niets zintuigen en hersenen heeft

[p. 69]

Onze onafhankelijkheid*

In Nederland groeiden nooit
koffie- en cacaobomen,
maar zij fabriceerden daar
koffie, toffie en Verkadechocola

In hun bodem heeft nooit bauxiet gezeten
maar zij tellen twee aluminiumsmelterijen;
de geschiedenis van ons suikerriet...
ach, welk kind kent die niet?

Driehonderdvijftigduizend negers
uit Afrika gebracht
die zich ondanks de slavernij
vermenigvuldigden...

Daarvoor waren er de ‘Indianen,’
daarna kwamen de Chinezen,
de Javanen en Hindustanen;
ook had je er blanken en anderen,

doch bij onze onafhankelijkheid
na driehonderd jaren vermenigvuldiging
telden wij nog steeds
driehonderdvijftigduizend overlevenden

Neen, zegt niet weer: ‘Dat's verleden tijd,’
want in Soestdijk rijdt
de jongste tot de bejaardste prins
zonder geleverde arbeid
nog steeds
de ene dure auto na de andere
in de prak

[p. 70]

 

Ik vraag me af

 

als Arron en Bruma toen

 

voor driehonderd jaar kolonialisme

 

hadden geëist: herstelbetaling!,

 

zouden zij bij hun voor- en narekening

 

echt bij 3,2 miljard zijn gestopt?

 

 

 

25 november 1996.