..., want nooit wordt alles gezegd

Gedichten voor wie niet voor niets zintuigen en hersenen heeft

[p. 78]

Kranig

In haar slaapkamer zal ze wel gehuild hebben,
maar in deze tien dagen tussen zijn dood
en de begrafenis... en zelfs op de begraafplaats
in deze tien vermoeiende dagen, heb ik over haar
schoonzwarte wangen geen traan zien rollen

Het roer van het schip met negen nakomelingen
hield ze nog steeds stevig in handen, met zelfs
een glimlach, haar glanzend witte tanden ontblotend,
als ze de vele condoléances in ontvangst nam
of meezong, avond na avond tot laat

En toen bij het sluiten van de kist haar kinderen
het niet meer hielden en snikkend elkaar ondersteunden
bleef zij kaarsrecht zitten, haar blikken op oneindig
als een kapitein die wist waarheen zij koerste
en dat zij voortaan alleen voor de storm stond.

22 april 1997.