Geschiedenis van de techniek in Nederland. De wording van een moderne samenleving 1800-1890. Deel III

Textiel. Gas, licht en elektriciteit. Bouw

[p. 356]

Over de auteurs

E. Berkers (1965) studeerde economische en sociale geschiedenis aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Hierna werkte hij bij het Nederlandsch Economisch Historisch Archief, waarvoor hij het historisch archief van het Gemeenschappelijk Administratiekantoor inventariseerde. Ook schreef hij de brochure naar aanleiding van het 40-jarig jubileum van het Gemeenschappelijk Administratiekantoor. Sinds september 1991 is hij verbonden aan de Stichting Historie der Techniek.

H. van Bruggen studeerde geschiedenis aan de Rijksuniversiteit te Leiden. Zij is sinds 1988 werkzaam bij Philips International B.V..

G. Dil (1915) studeerde werktuigbouwkunde aan de M.T.S. ‘Amsterdam’ en was daarna in verschillende bedrijven werkzaam. Na zijn pensionering in 1980. studeerde hij geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam.

A.N. Hesselmans (1956) studeerde economische- en sociale geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Tussen 1986 en 1991 was hij verbonden aan de Werkgroep Geschiedenis der Elektrotechniek van de Technische Universiteit Delft. Daar werkte hij aan zijn proefschrift Clarence Feldmann (1867-1941), ingenieur en adviseur in de electriciteitsvoorziening van Nederland. Dit proefschrift verschijnt in 1994.

E. Homburg (1952) studeerde scheikunde te Amsterdam. Vanaf 1979 is hij verbonden aan de Katholieke Universiteit Nijmegen, sinds 1984 als universitair docent Chemie en Samenleving. Daarnaast is hij vanaf 1991 werkzaam bij de sectie Geschiedenis van de Techniek van de Technische Universiteit Eindhoven. Hij promoveerde in 1993 op het proefschrift Van beroep ‘Chemiker’. De opkomst van de industriële chemicus en het polytechnisch onderwijs in Duitsland (1790-1850).

W.H.P.M. van Hooff (1951) studeerde geschiedenis aan de Katholieke Universiteit Nijmegen en is sinds 1982 werkzaam aan de Technische Universiteit Eindhoven op het vakgebied van de geschiedenis der techniek. In 1990 promoveerde hij op het proefschrift In het rijk van de Nederlandse vulcanus. De Nederlandse machinenijverheid 1825-1914.

G.B. Janssen (1931) volgde een militaire loopbaan die hij in 1986 afsloot als majoor voor speciale diensten der infanterie. In zijn vrije tijd behaalde hij de aktes Geschiedenis MO-I (1975) en MO-II (1980). Hij werd in 1980 toegelaten tot de studie ‘Nieuwe Geschiedenis vóór 1870’ aan de Katholieke Universiteit Nijmegen waar hij in 1982 afstudeerde. In 1987 promoveerde hij aan de Katholieke Universiteit Brabant op een proefschrift over de Nederlandse baksteenfabricage 1850-1920. Hij werkt thans als free-lance historicus en publiceert over baksteenfabricage, onderwijs, woningbouw, maatschappelijke gezondheidszorg, vestingbouw, krijgsgeschiedenis, kerkgeschiedenis, archeologie, verenigingsleven en sociale en economische onderwerpen uit de negentiende en twintigste eeuw.

W.R.F. van Leeuwen (1953) studeerde kunstgeschiedenis (specialisatie architectuurgeschiedenis) en geschiedenis aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hij is werkzaam als free-lance architectuurhistoricus en publiceert vooral op het terrein van negentiendeeeuwse architectuur en beeldende kunst. Hij schreef onder meer Een spoor van verbeelding. 150 Jaar monumentale kunst en decoratie aan Nederlandse stationsgebouwen. Momenteel (1993) inventariseert hij, met steun van NWO, het onderzoek op het gebied van de ne-

[p. 357]

gentiende-eeuwse architectuurgeschiedenis.

A. den Ouden (1949) studeerde werktuigbouwkunde aan de H.T.S. te Rotterdam; natuurkunde en meeten regeltechniek aan de Technische Universiteit Eindhoven, Hij stichtte in 1980 zijn eigen op technisch erfgoed gespecialiseerde uitgeverij ‘De Archeologische Pers’ (Eindhoven). Daarnaast adviseert en ondersteunt hij op free-lance basis (voornamelijk technische) musea bij het verzamelen, preserveren, restaureren, documenteren, exposeren en interpreteren van historische apparatuur, machines en processen. Zijn belangrijkste vakgebieden zijn machinebouw en drijfkracht (stoom en motoren), elektrotechniek, metallurgie, procestechnologie, historische warenkennis, staalconstructie en bouwhistorie. Over deze onderwerpen publiceerde hij tal van boeken en brochures. In NRC Handelsblad verscheen van zijn hand Oude Techniek, een tweejarige reeks artikelen over historische produkten en produktie. Op dit moment werkt hij aan een gedenkboek over de Nederlandse constructiewerkplaatsen, 1840 - heden.

H. Schippers (1946) studeerde sociale wetenschappen aan de Katholieke Universiteit Brabant en promoveerde in 1986 aan de Erasmus-Universiteit Rotterdam op een proefschrift over de rechts-radicale bewegingen Zwart en Nationaal Front. Hij is sinds 1987 als historicus verbonden aan de sectie Geschiedenis van de Techniek van de Technische Universiteit Eindhoven. Hij publiceerde in 1989 Van tusschenlieden tot ingenieurs. De geschiedenis van het Hoger Technisch Onderwijs in Nederland en werkte verder mee aan een aantal publikaties op het terrein van de politieke en techniekgeschiedenis.

G.P.J. Verbong (1955) studeerde technische natuurkunde aan de Technische Universiteit Eindhoven met als specialisatie geschiedenis van de techniek. Na zijn promotie in 1988 op Technische innovaties in de katoendrukkerij en -ververij in Nederland, 1835-1920 deed hij, met steun van NWO, onderzoek naar de relatie tussen wetenschap en techniek in Nederland in de negentiende eeuw. Momenteel is hij als universitair docent werkzaam bij de sectie Geschiedenis van de Techniek van de Technische Universiteit Eindhoven.

S.W. Verstegen (1956) studeerde geschiedenis te Utrecht. Van 1984 tot 1987 verrichtte hij aan de Erasmus Universiteit Rotterdam onderzoek naar de ontwikkelingen in de Nederlandse en Duitse dienstverlenende sector in de twintigste eeuw. In 1989 promoveerde hij op een proefschrift over de sociale en politieke verhoudingen op het Veluwse platteland in de periode 1650-1830. Sedert medio 1989 is hij als docent Economische en Sociale Geschiedenis verbonden aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Aldaar verrichtte hij voor het ministerie van Economische Zaken onderzoek naar diffusie-processen van nieuwe technologie in de textielindustrie en de transportsector. Meer in het bijzonder doceert hij aan de Vrije Universiteit Ecologische Geschiedenis. Daarnaast is hij betrokken bij het project ‘reconstructie Natonionale Rekeningen’ dat wordt uitgevoerd aan de Rijksuniversiteit Utrecht onder leiding van J.L. van Zanden.