Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

[p. 32]

't Sjoesterke.

Iech klop en iech hamel de gansen daag
Iech nej en iech stik en iech pin,
Iech zèt hiel sjoen huifkes die d'r maag zien,
Iech plak ze, wie niemes 't kin.

En 's mörreges vreug

Vaan 'n oor of zès,

Daan slaon iech d'rop los,

Iech doon mien bès,

Te verdeene 't broed veur mien kinder en vrouw,
Sjus wie Slivvenhierke dat wouw.

Höb iech zoe smörges get spek in de pan
En smiddags 'ne pot oonderein,
Stop iech mie piepke e paar kiere good,
Daan zing iech de naobers bejein.

Vaan smörreges vreug

Vaan 'n oor of zès,

Daan slaon iech d'rop los,

Iech doon mien bès,

Te verdeene 't broed veur mien kinder en vrouw,
Sjus wie Slivvenhierke dat wouw.

En höb iech daan Zoondags zoe nao de mès
'n Dröpke of pötteke beer,
Rouk iech mie sigeerke, en Truike kook fien,
Daan höb iech 't groetste plezeer.

En 's middags daan,

Es 't weer is sjoen,

Daan goon veer oet

'n Wandeling doen,

Nao Caberg, nao Kier of Sint Pieter touw,
Mèt mien kinder en Truike mien vrouw.