Wieker Lui

D'n dokter

E paar weke later góng op 'ne middag oonder 't spreekoor d'n tèllefoon bij de jongen dokter. Benuijd en ouch alweer get achterdochtig naom 'r d'n hore vaan d'n haok. Heer waor al zoe dèks opgebeld veur get wat mèt de praktiek niks te make had.... en werrekelikke pasjente waore nog raar....

‘Hier dokter Smeets.... Hoe zegt U?.... Ik.... Sprek mer Mastreechs ezzebleef. Dat verstaon iech eve good .... Jao zeker, strak zal iech even aonkomme....’ Stom vaan 'm um dao zellef in 't Hollands te beginne.

[p. 28]

Daan zien de mieste lui al de kluts kwiet. Dat minske ouch al. ‘Menneer d'n dokter de kleine jonge van ons is gaar niet goed. We hebbe al dekser eens een dokter debij gegad wie hij nog kleinder was, maar of U nouw eens woudt kome kijke....’

Ze meinde allemaol tot heer geine Mastreechteneer waor. Toch waor heer heij gebore. En bijnao niemand - es zjus zien femilie - wis tot zien awwers ras-echte Mastreechteneers waore. Heer heel vaan de stad en vaan de lui en zjus daoveur had heer ziech heij gevestig. Drei maond woende heer noe al heij.

En noe zal 't vaanmiddag zien derde hoesbezeuk weure.

Op zie spreekoor kraog heer tot noe touw vief pasjente en eine kier woort 'ne mins aongerije vlaak veur zien deur. Es dat 'n hoes of tien weijer gebäörd waor hadde ze häöm mesjiens gaar neet debij gehaold. Noe had touwvallig 'ne jong nao de plaat op z'n deur geweze en gezag tot heij 'nen dokter woende.

Heer rappeleerde ziech nog eder geval wat heer te behandele had gekrege.

De ierste drei weke: niks.

Daan op zie spreekoor, eindelik 'nen hier. 'ne Vreemde mèt get in z'n oug. D'ringewejd. Ouch bij häöm, d'n ierste de bèste, ingewejd. D'roetgehaold. Twie gölle. Twiede geval: 'n maog vaan e paar hoezer weijer mèt 'ne verbranden errem. Kokende mèllek d'reuver gekrege. Levertraonzallef. Rekening veur Mevrouw.

Derde geval: 'n Mama mèt e jungske. Woende pas in Mastreech. Nog geinen dokter gehad. Loupend uurke. Dröppelkes. Twie gölle. Kin 'ne klant weure.

Veerde geval - nao e paar weke -: weer 'n Ma mèt e jungske. Naobers. Jungske speulentere 'ne stek door zienen hiemel gestoete. Lang aon gewèrrek. Good aofgeloupe. Rekening sjikke.

[p. 29]

Vijfde geval: zjus weg. Noe pas op zie spreekoor gewees. Had die medam al ieder gezeen bij 'n hoesbezeuk mèt blinnen derrem. Eigelik pasjent vaan dokter Lamberiks. Väöl koppijn. Moot water sjikke. Die ierste vijf zouw heer wel altied blieve onthawwe.

Daan zien drie hoespasjente: Drie weke geleije bij Plentekes gerope veur de dochter. Blinnen derrem. Kalvarie.

Iegistere: Mevrouw vaan sjuins tegeneuver 'm neet good gewoorde. In peziesie. Rös. Mörrege trökgoon.

En daan noe: Steves, bekker. Jungske neet good. Sjijnt al lang te sukkele. Liek miech tot die gere vaan dokter verandere. Zien wat 't is. 't Waor wel kazjeweel, vaan z'n ach pasjente drei oet die ein straot. Die gewoen verbrand- en stoetgevalle tèlden 'r neet mèt bij de aandere. Meh iers dat meitske, toen die medam mèt häör koppijn en noe dat bekkersjungske. 't Begôs daan toch te goon. Al zal 't nog 'nen hielen toer zien um 'n praktiek op te bouwe. Meh alle begin is lestig en drei maond is nog gei laank begin.

't Waor aanders e vervelend levensje zoe.

Heer waor blij tot 'r ziene motor had en heer nao 't spreekoor kôs oetvlege, nao boete. Toes gooien daag zègke. Zoe effekes nao zien dörrep, e paar oor loupes vaan de stad aof, boe ziene Pa hoof vaan sjaol waor.

Zien dörrep, hoeg bove op 'ne berreg, midden in 't Zuid Limbörgs land! Wiedeweg hóng tegen 'nen doonkelen achterfong e lint vaan zèllever: de Maos. En daoveur bos en weie en bouwland. Velder in alle nuanseringe vaan geel en greun. Mozaïek vaan vlake stökker, nevenein gelag in de delle en op de berg....

Es 'r z'n ouge touw doog, daan zaog 'r 't riepend kore en veulden 'r de keulte vaan de wind es 'r euver 'ne veldweeg rijde, of door e bospeedsje leep nao de del in....

[p. 30]

Boven op d'n tup vaan de umhoegloupende straot stoont hun kèrrek en mèt aander tores oet d'n umtrèk staok ouch dee vaan hun fjèr boven alles oet.... Mèt de kanadasse in de Maosweie zien ze es wachters in 't landsjap....

‘Hot-ju’, sjriewt de Boer nao 't gespaan veur zien kaar. Spiere, boonke vaan spiere zètte ziech op. Sjrap stoon de pu in d'n drek vaan de weeg. Me huurt 't knoorsje vaan de tan op 't gebeet.... Knerrepend sjore de kèttelsjakele euver- en tegenein.... De Boer en de knech duije mèt aon de rajersprote.... 't Welt neet.... Ao, 't werrek is zwoer op de vètte klei en de zwoere leim ‘V'r dujen 'm nog ins opnuuj aan, Lambèt!’

Kalmerend klop de Boer de ‘Voes’ en de ‘Witte’ op hunne kop. 'r Versjuif nog get aon d'n haom en de boekband en daan: ‘Hot-ju!’ Zellef stoon 'm de aojers dik op de kop es wèlle ze de krach vaan z'n erm laote zien. Erm wie päöl! Dao houste mèt 'nen hamel nog gein blöts in!

Daan obbins, es 't nog neet geit, 'ne vlook.... De boer en de knech, allebei höbbe ze eine d'rop gezat!.... 'ne Sakkernónde.... dee de peerd nog ins deit aontrèkke en hun spiere trèlle deit oonder de blinkende hoed.... Dao geit de kaar!....

'ne Sakkernónde.... boe-op 'ne väöl hartelikkere ‘Goddaank’ volleg, miejer gemeind es al die vleuk, die niks zien es 'n uting vaan krach, vaan wèlle, vaan neet kinne en soms ouch vaan leihertigheid, kompassie of blijdsjap.

De Limbörgse boer!.... 'ne Sakkernónde veur de peerd en tegeliekertied deit 'r z'n möts aof veur 't kruus aon de boum op d'n dreijsprunk vaan de weeg....

Zwoer werrek in de delle en op de berg, boe 't kore greuit.... Kore, dat de zon drink, die in lachende

[p. 31]

gooijigheid 't landsjap besjijnt.... Kore, wat us 't zongoud trökguuf in z'n volle weerde en zoe vräög en däög deit aon de Boer en 't vollek....

Kore, dat tej weer opsteit es regesjoor op sjoor 't neerduijde en doog knele, es 't te vermetel de kop had opgestoke, veur Häöm, dee meister is vaan eder dink.... Kore, dat soms plat lik es hagel d'rop sloog en daan neet guuf wie aander jaore z'ne vollen inhaaid....

Dokter Smeets kiek nao 'n sjèlderij bove z'ne buro. ‘Koreveld in Limbörg’.

Koreveld in gezegend land!

Boerelui, vergreuid mèt hun geudsje, de leim en de velder!

Heer heel devaan!.... Miejer es vaan de stad? Ao, dat kôs 'r lestig zègke.

Zie werrek doog 'r toch liever heij.

Meh 't leve boete, dat waor aanders Rouwer jaol Meh ouch deper! Mèt fundaminte, vas en sterrek, wie mellegerblök!

Gezon gedachte en gezoond vollek! Gezoond wie de groond, beboujd vaan vajer op keend....

Strak zal 'r weer ziene motor numme en euver de veldweeg goon, boe 't lestig is te rije, meh boe 'r ziech veult, jong vaan Limbörg, dee aon 't sjoene vaan zie land preuf en snóp, zoe wieste snóps en eve lekker tips aon e glaas sjuimend aaid beer in de voile zomer!