Alles zingt

liedjes en rijmpjes voor het kleine volkje

[p. 172]

178. Wie het weet.

Daar zaten spreeuwen op het dak:

Zij zongen 't hoogste lied.

Maar wat? Och, waarom dat gevraagd?

'K versta de spreeuwen niet.

Daar zaten kikkers in de sloot:

Ze kwaakten altemaal.

Maar wàt ze kwaakten, 'k weet het niet:

Ik spreek geen' kikkertaal.

Daar zaten krekels tusschen 't gras;

Ze piepten schel en luid.

En wat? Ja, als ik dat maar kon,

Ik legde 't liedje u uit.

De rund'ren loeiden ook een lied;

Maar hoe of waar ik zoek,

Ik vind geen enkel koeienwoord

In heel mijn woordenboek.

Het bijtje gonsde en bromde wat;

De vlieg deed wakker meê;

Maar hoe ik nu ook luist'ren mocht;

'K verstond niets van die twee.

Zelfs 't windje ruischt een deuntje mee

Heel lief op eigen hand.

Maar van die luchttaal heb ik ook

Geheel maar geen verstand.

[p. 173]

 

Ik kan dat alles niet verstaan,

 

Dat spijt me, hoor, dat 's waar.

 

Daarom vraag ik aan iedereen:

 

Wie 't weet, die zegge 't maar.