Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Gedichten (1870)

Informatie terzijde

Titelpagina van Gedichten
Afbeelding van GedichtenToon afbeelding van titelpagina van Gedichten

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.39 MB)

ebook (2.76 MB)

XML (0.11 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Gedichten

(1870)–Rosalie Loveling, Virginie Loveling–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 5]
[p. 5]

Rosalie.

[pagina 7]
[p. 7]

De verzoening.

 
Grootmoeder zat in den wagen,
 
En al de kinders er bij;
 
‘Ik moet er zelv' naar toe gaan,
 
Ik ben de jongste,’ sprak zij.
 
 
 
Haar oudste broêr kwam haar tegen,
 
Aan d'ingang van zijne woon,
 
Het haar om den kalen schedel,
 
Gelijk eene zilveren kroon.
 
 
 
't Was de speelgenoot harer kindsheid,
 
Zij zuchtte, en zij zeî: ‘Och Heer!’
 
En hij hielp ze van den wagen,
 
En hij zette de kinderen neer.
 
 
 
Zij spraken van geen verzoening,
 
Noch lang verleden geschil;
 
‘Hij hoort niet meer,’ sprak zijne dochter,
 
‘Maar hij ziet nog zonder bril.’
 
 
 
Zij zaten weder te zamen
 
Aan tafel, de oude liên;
 
Grootmoeder zeî dat ze elkander
 
In geen dertig jaar hadden gezien.
 
 
[pagina 8]
[p. 8]
 
Toen beefde er een traan in hare oogen;
 
Maar zij was zoo in haar schik,
 
En zij sprak tot zijne dochter:
 
‘Hij is zeven jaar ouder dan ik.’
 
 
 
Hij toonde haar 't vee op de stallen,
 
En hij toonde den oogst op het land,
 
‘Ginds waren het vroeger al bosschen,’
 
Dit wees hij haar met de hand.
 
 
 
‘'t Is vader die ze uit heeft doen rotten,
 
- Ge waart nog te klein,’ zeî hij,
 
‘Ge kunt daar niet van weten;’
 
En toen knikte en toen glimlachte zij.
 
 
 
Zoo zagen zij elkanderen
 
In diepen ouderdom,
 
De scheemring van het leven,
 
In 't vaderlijk huis weêrom.
 
 
 
De oude man zeî niet veel, toen zij heen was,
 
Hij zat peinzend in den hoek;
 
Grootmoeder reed zwijgend huiswaarts;
 
Dat was haar laatste bezoek.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken