Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Gedichten (1870)

Informatie terzijde

Titelpagina van Gedichten
Afbeelding van GedichtenToon afbeelding van titelpagina van Gedichten

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.39 MB)

ebook (2.76 MB)

XML (0.11 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Gedichten

(1870)–Rosalie Loveling, Virginie Loveling–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 20]
[p. 20]

Vader en moeder.

 
‘Het is vandaag zijn bruiloft,’ sprak hij,
 
En toen welde er een zucht uit zijn herte,
 
‘De bruiloft van ons eenig kind;’
 
Hij hoorde 't geschut in de verte.
 
 
 
‘Ja,’ zegde de moeder, ‘het eenige kind
 
Dat de hemel ons liet van de zeven -
 
Zoo vroeg aan het werk steeds, de vreugde van 't huis,
 
En nu het verdriet van ons leven.’
 
 
 
‘Ik wil er geen traan meer om laten,’ zeî hij,
 
‘Ik zal 't hem niet langer beletten;
 
Maar nimmer, dat weet hij, zal hij hier met haar
 
Den voet op den huisdrempel zetten.’
 
 
 
‘Ja,’ sprak weêr de moeder, ‘wanneer hij vertrok,
 
Ik wou het voor 't laatst hem nog zeggen,
 
Dat hij zoo verblind is, en dat hij ons beî
 
Van verdriet in het graf nog zal leggen.’
 
 
 
Toen zag de oude vader aan 't raam, waar hij stond,
 
Zijn zoon op den naadrenden wagen,
 
En zegde bedroefd, wijl die aankwam: ‘ik zou
 
Hem nog liever naar 't kerkhof zien dragen.’
 
 
[pagina 21]
[p. 21]
 
De zonschijn lag over den weg, en het zand
 
Vloog op voor de paarden, die stoven.
 
Hoe blonken de wielen, hoe wapperde hoog
 
Het sneeuwwitte linnen daar boven!
 
 
 
De bruid en de bruidegom waren op eens
 
Aan 't hof uit den wagen gestegen,
 
En kwamen voor vader en moeder nu staan,
 
En baden hen beide om den zegen.
 
 
 
Zij kenden haar niet, en zij stond daar zoo stil
 
En zoo bang de oude moeder te aanschouwen,
 
Een traan in het oog en geen woord op de tong:
 
Zij stond met de handen gevouwen.
 
 
 
En moeder wist niet wat zij deed, want zij hief
 
Hare hand als een' zeegning ten hoogen,
 
En wendde het hoofd van hen beiden weêr af,
 
En hield toen de hand voor hare oogen.
 
 
 
En hij zegde zachtjens met bevende stem:
 
‘Leeft kinderen samen in vrede!’
 
En vader en moeder ging mede ter kerk;
 
Zij vierden het bruiloftfeest mede!

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken