De amsterdamse school

[p. 156]

max ernst

de mieren driftig verorberen de zwarte slangen
de dorpen wankelen de verlaten kasten
worden vermorzeld door de mierik door de cactus
de mieren driftig verorberen de zwarte slangen

er is geen uitkomst dan zich uit te rekken
steunend beven tong en pezen
buiken buitlen in de ruimte
er is geen uitkomst dan zich uit te rekken

in de verte gaan van mijl op zeven
drie gedroogde perebloesems
drie gedroogde perebloesems
de verten gaan van mijl op zeven

alles is rood en kogelrond gestorven
de mieren slapen in de slangen
de slangen slapen in de kasten
de cactus laat zijn tongen trillen
de buik ontvouwt zijn rose blaren
drie gedroogde perebloesems
kogelrond en rood gestorven