Des menschen begin, midden en einde

[p. 1]

Des menschen begin, midden, en einde.

[p. 2]

Job VII: 1, 2, 3.

Heeft niet de mensche eenen stryd op der aarden? en zyn zyne dagen niet als de dagen des dag-looners?

Gelyk de dienstknecht hygd na de schaduwe: en gelyk de daglooner verwacht zynen werkloon:

Alzo zyn my maanden der idelheid ten erve geworden, en nachten der moeite zyn my voorbereidet.

En Kapittel XIV: 1, 2.

De mensche van eene vrouwe gebooren, is kort van dagen, en zat van onruste.

Hy komt voort, als eene bloeme, en word afgesneden: ook vlugt hy, als eene schaduwe, en bestaat niet.

Joannes III: 5, 6.

Jezus antwoordde, Voorwaar, voorwaar zegge ik u, Zo iemant niet gebooren en word uit water en Geest, hy en kan in het Koningryke Gods niet ingaan.

Het geene uit het Vlees gebooren is, [dat] is Vlees: en het geene uit den Geest gebooren is, [dat] is geest.

[p. 3]

Het Kindje Gebooren.

Als 't Bloemetjen, is opgegaan,

Zo naderd zyn verwelking aan.

't Onnozel Schaapje, zonder gal,

Dat zonder zyn begryp gebooren,

Komt kyken, in het Jammerdal,

Weet weinig wat hem staat beschoren.

Brengt hy der 't zieltje Zalig af,

Zo vaard hy met geluk in 't graf.