Des menschen begin, midden en einde

[p. 10]

Psalm XXXI: 9.

En hebt my niet overgeleverd in de hand des vyands: gy hebt myne voeten doen staan in de ruimte.

En Psalm LXVI: 8, 9.

Loovet, gy volken, onzen God: en laat hooren de stemme zyns roems.

Die onze Zielen in 't leven steld: en niet toelaat dat onzen voet wankele.

En Psalm CXVI: 6, 7, 8, 9.

De HEERE bewaard de eenvoudige: Ik was uitgeteerd, doch hy heeft my verlost.

Myne ziele, keerd weder tot uwe ruste, want de HEERE heeft aan u wel gedaan.

Want gy [HEERE] hebt myne ziele gered van den dood, myne oogen van traanen, mynen voet van aanstoot.

Ik zal wandelen voor het aangezichte des HEEREN, in de landen der leevendigen.

Jezaias XLV: 15.

Voorwaar gy zyt een God, die zich verborgen houd: de God Israëls, de Heiland.

[p. 11]

De Leiband.

De Macht, (voor 't Oog,) als waarz 'er niet,

Doet meer als alles wat men ziet.

Dus loopt het kleintje trappen heen,

Nochtans en is het niet alleen,

Maar, in 't verborgen, vast gehouden:

Zo ons de Onzichtbaare hand niet hiel,

Wie weet hoe wy, na lyf en ziel,

In onzen loop ook vallen zouden.