Des menschen begin, midden en einde

[p. 56]

Mattheus XVI: 26, 27.

Wat baatet een mensche, zo hy de geheele wereld gewind, en lyd schaade zyner ziele? Of wat zal een mensche geeven, tot lossinge van zyne ziele.

Want de Zoone des menschen zal komen in de heerlykheid zyns Vaders met zyne Engelen, en alsdan zal hy een iegelyk vergelden na zyn doen.

Jakobus I: 8, 9, 10, 11.

Een dubbelhertig man [is] ongestadig in alle zyne wegen.

Maar de broeder die nedrig is, roeme in zyne hoogheid:

En de ryke in zyne vernederinge: want hy zal als een bloeme des gras voorby gaan.

Want de Zonne is opgegaan met de hitte, en heeft het gras dorre gemaakt, en zyn bloeme is afgevallen, en de schoone gedaante haares aanschyns is vergaan: alzo zal ook de ryke in zyne wegen verwelkeren.

En Vers 21.

Daarom afgelegt hebbende alle vuiligheid en overvloed van boosheid, ontfangt met zachtmoedigheid het woord dat in [u] geplant word, het welk uwe zielen kan zalig maaken.

[p. 57]

De Klaauw.

De dooden zyn in quaad of goed,

Die leeven speelen met haar goed.

De Klaauw, van d'Os, of van het Zwyn,

Laat zich het Kind ook waardig zyn;

Maar, krygt het zyn bejaarde zinnen,

Zo is die Schat by hem veracht;

Gelyk de Vroome mensch, belacht,

't Geen hy voor dezen, kon beminnen.