Geestelyke brieven

LXXXVI. Brief.
Van de noodzaakelykheid der ernst.

Beminde Broeder, in de hoope der Zaligheid.

Met deze gelegentheid laat ik U E. dezen toekomen, die niet bestaat in veel schrift, want ik heb weinig te zeggen, maar een vriendelyke groetenis, en goede wens, van de genade des Allerhoogsten, die zo Vaderlyk de deuren van zyn eeuwig gelukzalig huis, vol van alle goederen des levens, voor ons arme zwervers wyd open zet, op dat wy mogen ingaan, en by hem aldaar eindeloos woonen, met alle de kinderen zyner erfenis, bevryd voor alle quaad, omringd van alle overvloed, vredig en vrolyk onder mal-

[p. 237]

kander, met de heilige wonderen die uit den eeuwigen eenigen oorsprong vloeijen, ons te zaamen verheugende, als geliefde, en van alles wel bezorgde kinderen, by en voor haaren omhelzende en boven alle maaten goed-daadigen Vader. Jammer en jammer is 't dat 'er zo veele van de dwaalende kinderen deze geopende deur van dat allergelukzaligste huis voorby gaan! nu deze verwachting is ons dagelyks voorwerp, en aangenaame hoope van 't zelve vervuld te zien, en dat na zo korten tyd als 't perk dezes vluchtigen levens is. Daarom hoopen wy door de genade Gods in de naame Jezus ons op dezen weg te houden, ruggelings na de wereld, en haar voorby gaande schaduw gekeerd, en het aangezicht na dat hooge doelwit des heils. Daar toe wens ik U E. en myn zelve, en ons alle de milde zegen van den Heere. Zyne genade woone U L. te zaamen by, tot voortgang op dien zo zeer gelukzaligen en welverkoren weg ten eeuwigen leven, vaart wel in den Heere.

U E. Gunstige Broeder in de hoope der gelukzaligheid.