Geestelyke brieven

CIII. Brief.
Van de grootheid van Jezus Christus.

Jezus Christus met ons, en in ons.

Beminde Zuster,

U E. zeer aangenaame van den 28. Februari, is myn door de hand van N.N. wel geworden, en heeft my verheugd, om dat U E. Ziele verzucht in de minnelyke Jezus, dien bloedigen

[p. 280]

Bruidegom, immers is het geschied dat hy door de Liefde aan het Kruis hing, om zyn afgeweeke Bruid: en wie was hy, gelyk gy tot myn welbehaagen zegt, de Heere des hemels. ô Wat een groote Bruidegom! dat hy in ons gemoed weege tegen alle tydelyke dingen, dat hy in onze herte woone, dat wy hem met de innerlykste uitgestrekte begeerte der Ziele omhelzen, dat wy hem na roepen, dat wy hem vast houden, ô dat hy onzer zielen spys en drank zy, onze schat en onze rykdom, ons huis en ons hof, ons geld en ons goed, onze weergaê: ô Zuster hoe gelukkig zyt gy, van zulken Bruidegom te beminnen, en hoe veelmaal edelder is Hy als vlees, mogt het zyn dat wy de boomen der schoone voorstellinge voorby gingen, om deze Edele hooge liefdens waardeeringe van onzen Beminde, den alleen waardige om te beminnen, gelyk U E. beminnelyk schryft, dat de schepselen uit het licht mogte staan, om deze Edele hooge liefdens waardeeringe niet te benevelen, de liefde maakt haar zelve een wet, om nevens haar Beminde geen tweede te verkiezen, zy vraagd niet wat geoorloft is, of in geduld verdraagen word, maar wat haar geminde 't meest gevalt: Alle zyn Goddelyke eigenschappen acht hy niet te veel voor ons te zyn, is hy niet de schoonste van alle, en of iemant ryk was, hy is noch ryker, is iemant deugdelyk, hy is noch deugdelyker, en wat zyn wy in 't tydelyke leven, mogelyk leeven wy noch een getal van jaaren, of misschien staat de afsny-

[p. 281]

dinge des levens kort voor ons aangezicht, zyn wy niet maar doortrekkende Pelgrims, die zich op den weg niet vast ter wooning moeten neder zetten, de Jeugd ziet een groot onuitzienelyk veld des vleeselyken levens voor zich, en acht zich als een uitbottend spruitje, dat noch lang groeijen en bloeijen zal, maar de aandachtige en tot God verheven ziel, acht zich als een vreemde Inwoonder, en loopt het einde aller idelheid te gemoet: hy ziet de tyd voorby in 't onuitzienelyk veld der Eeuwigheid, ons leventje is kort, en haast voorby gaande, mogt het zyn dat wy ons aan Jezus vergenoegde, om zyn dierbaarheids wille, dat hy ons met zyn Geest bekrachtigde, om alleen de Liefste te zyn, en ons dat geliefde te doen bevatten, daar zyn gebenedyde mond van sprak, en dat hy ons als een zegel op ons herte was, en wy om zyner liefde wille alles verlieten, dat hy ons Bruidegom of Bruids genoeg was. God maakte de Ziele tot zyn vriendin en gespeele, of zy nu ver van hem afgedwaald is, hy roept ze weder, en zy zucht na hem, als een Tortelduifje dat haar Ega heeft verlooren, hy roept ze vriendelyk, en wil zich voor eeuwig van haar laaten vinden, wat zouw ze veel na andere omzien, daar hy doch de allerbeminnelykste is. O! had ik vleugelen als de duive zegt iemant: ja mogten wy nestelen in den Palmboom die op Golgotha bloeiden, mogten wy met al onze begeerte van de aarde opvliegen, en ons verhouden in dien boom des levens. De

[p. 282]

beminnelyken Bruidegom Jezus zeide van de mensche, dat ze in de opstandinge waaren of zoude weezen, als de Engelen Gods, mogten wy hier ook Engelse gemoederen hebben, om zyne liefdens wille, de schoone Jezus! de goede Jezus! die ons zo lief gehad heeft, die ons zo vriendelyk vryd en vleid, ons nagaat en uit de slaverny der zonde verlost heeft, die ons zo genadig getrokken heeft tot zyne liefde en heerlykheid, dat hy ons zwaar weege tegens alle tydelyke dingen, of hy de schaale geheel overtrok, wat een billik weegen was dat, want wat is zwaarder dan het herte Gods, dat hy ons vriendelyk aanbied, in zyn geopenbaarde Liefde Jezus, mogten wy hem weder onze herte geeven. O Zuster! gy hebt my opgewekt door U E. aangenaame schryvens van de liefde Jezus, en daarom spreek ik alzo, als het eene kind tegen het ander, speelende langs den weg na het eeuwige vreugdendal. Laat ons ondertussen wel gemoed zyn op den overgelukkigen weg, om dat beste deel te verkiezen na zyn liefste welbehaagen. Laat ons wel gemoed zyn op den overgelukkigen weg na het Eeuwige Leven, want het goed dat ons geschied is dierbaar en groot, en alles is idelheid behalven God lief te hebben, en dat gebeurd U E. in den opgang der Jeugd, tot welk gewas de Zonne des Eeuwigen Levens, zyn liefelyke schyn geeven, om voor hem op te wassen door deze tyd tot in de Zalige Eeuwigheid. Amen.