Het leerzaam huisraad

[p. 6]

De stoel.

Vermoeidheid, hoopt op rust.

Komt herwaards tot my alle die vermoeid en belast zyt, en ik zal u rufle geeven: Neemt myn Juk op u, en leerd van my, dat ik zachtmoedig ben, en nedrig van herten: en gy zult ruste vinden voor uwe zielen. Matth: XI: 28, 29.

[p. 7]

Op Figuur II.

ô Stoel! tot dienst, en tot gemak,

Van 't Vlees, die arme maaden zak,

Hoe hoorde ons uw geryf te leeren,

Om voor de afgesloofde Ziel,

Daar tegen dat haar 't vlees ontviel,

Een Stoel des Hemels te begeeren.

Wie weet hoe menig dat'er scheid,

Van 't zachte kussen uit der Tyd,

Die zonder Steun of Rust gaat zwerven,

Om dat het vlees zo mak'lyk zat,

Dat hy der Zielen Stoel vergat,

Tot aan zyn heenevaard en sterven!

ô Stoel! waar op men Zalig zit,

Weest gy ons Doel en stadig wit.

Hebreen IV: 1.

Laat ons dan vreezen, dat niet t'eeniger tyd, de belofte van in zyne ruste in te gaan nagelaaten zynde, imant van u en schyne achter gebleeven te zyn.

Openbaaringe III: 21.

Die overwind, Ik zal hem geeven met my te zitten in mynen throon, gelyk als ik overwonnen hebbe, en ben gezeten met mynen Vader in zynen throon.