Tempel en kruis

[p. 48]

XXIX

Hij werd langzaam gesloopt door zijn vrees.
in den nacht, als hij wakker lag
en dacht aan het schuimende feest
dat al jaren lang achter hem lag
kwam de bitterheid weer in zijn mond
om het vale verval van het vleesch -
en de kamer die eens als een nest
voor de dieren der lust was geweest
werd zwart en koud als het graf.