Verzamelde gedichten

[p. 111]

Derde periode

[p. 113]

X

Voorschrift

Trek de woestijn in,
laat de karavaan
den groenen rijkdom der oasen,
u zij de dorre oceaan
van zand; goud en topazen
bewaart ge niet,
die zijn voor uw vriendin,
de koningin van Scheba;
den stierenvechter laat ge de arena,
den volkstribuun
het duizendvoudige gehuil
van de hyena's
die beurtlings ‘kruist hem’
en ‘hosannah’ roepen;
gij gunt den boetprofeet
zijn sprinkhaan en zijn kemelshaar.
ontgin, waar niemand
vruchtbaarheid vermoedt,
elke woestijn heeft zijn wel;
geloof onafgebroken:
hier móet water zijn;
uw eenige toeverlaat
zij het woord:
‘o, bolwerk, o, citadel,
bekleed mij met
een nieuwen mantel,
laat het firmament
mijn huis zijn,
zorg, dat mij niemand kent.’

[p. 114]

 

vraag elken dag

 

een witten keursteen

 

en het onbeperkt gezag

 

van een nieuwen naam.