Dichtlievende uitspanningen
(1753)–Jan Jacob Mauricius–
Auteursrechtvrij
[pagina 243]
| |
Heere van Nieuwenhuis, lit der ridderschap van Overyssel, drossaert van Twent, enz. enz. enz.
GA, Zangnimf, ga myn' Vrient begroeten.
Vlieg naer het Overyssels Sticht,
Hy zal U heusch en gul ontmoeten.
Geef Hem dit nederig Gedicht,
Dat Hy ten minsten weet', hoe zeer ik my verblyë,
Nu 'k Hem bekleed zie met een' tweede Drossaerdyë.
Juich, Daelhem, juich, betoon Uw' Vreugt!
De Drossaert, dien Gy hebt ter goeder uur verkreegen,
Bemint Gerechtigheit, Mêedogentheit en Deugt,
Hy volgt en oefent ze allerwegen;
En als zyn Plicht Hem noopt tot straf van 't groeiend' Quaet,
Zal Hy den strengsten zin niet zoeken in 't Plakaet.....
Vry meêr zal Hem nog Klio zeggen,
't Geen my zyn' Zedigheit verbiedt:
Men stopt voor een' Godes zo licht zyn Ooren niet.
Zy zingt. Hy luistert toe, nu Hy 't niet kan ontleggen.
|
|