Dichtlievende uitspanningen

[p. 247]

Op het zelfde.

GY moest dan ook, daer ik om zucht,
O Sporcke, in 't bloeienst' van uw leeven,
(Hoe was ik niet voor U beducht!)
Zo onverwacht den dootsnik geeven
In Suriname's veege Lucht,
Na dat gewelt, Hoon, bitt're Woorden
U, als een' vlym, het hart doorboorden!
Is Lantvoogdye, al 't Goet op Aerd',
Zo veel Verdriet en Onrust waerd'?