Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[p. 22]

['t Is een saeck om op te mercken]

Een die men kent en wil men niet,
Men soeckt wat vreemts al ist verdriet.

't IS een saeck om op te mercken,
Wat de Liefde kan uyt-wercken,
Wat sy doet oock in een Maeght
Die maer weder-liefde draeght:
Liefde weet het soo te brouwen,
Niemant kanse weder-houwen,
Liefde maeckt het hert bereyt,
Dat een Maeght gewilligh scheyt
Van haer ouders, Van haar vrienden,
Die het beste met haer mienden.
Liefde neemt de overhandt,
Dickwils met een vreemde quant,
Daer soo wil sy by gedogen,
Soet en suer na haer vermogen.
Let hier op, hoe wel 't geschiet,
Soo te trouwen prijs ick niet.
Wilt ghy vryen, wilt ghy minnen;
Let wel op de goede sinnen,
Soeckter eene die ghy kent,
In u Stadt of daer ontrent,
Dat is veer de beste wijse,
Niemant sal u dit misprijsen,
Dan soo weet ghy goet en quaet,
Hoe 't oock met u Liefje staet.
'k Hou niet van om veer te trouwen,
't Kan de beste licht berouwen:
Want het moet op dyen an,
Met de Vrouw en met de Man.
't Is te los, ten heeft geen reden,
't Oude spreekwoort brengt het mede
Wie dat al te veer uytvlieght;
Wort bedrogen of bedrieght.