Al smeeckt de Vryer noch soo soet,
Let op sijn gangh, en wat hy doet.
't IS van over langh beschreven
Dat een Maegt moet suyver leven,
Eerbaer, sedigh, stil en kuys,
Op de straet en binnens huys,
Jonge Maeghden wilt doch letten
Op u plicht, en op u wetten,
Wilt ghy eerbaer zijn geacht,
Zijt niet wulps noch onbedacht,
Weest voorsichtigh in het minnen,
Let geduerigh op de sinnen,
Van de Vryer die u vleyt,
Ofter oock yets achter leyt.
Soete woorden kunnen krencken,
Daerom leert wat achter-dencken,
Menigh teer en soete Maeght
Heeft de vleyery beklaeght.
Is niet Thamer door het vleyen,
Door het smeken, door het schreyen,
Van haer Broeder selfs bekoort,
En als door gewelt vermoort,
En seer wreet van hem geschonden,
Als een Hoer noch wech gesonden,
Daer hy was een Konincks-kint.
Valsche schijn vol loose streken,
Als 't aen Thamar is gebleken,
Die soo droevigh heeft geklaeght,
Wierd' geschonden en verjaeght.
Siet alsulcke snoode streken
Gaender onder schijn van smeken,
Listen word' 'er aengeleyt
Om een handt vol ydelheyt.
Leert dan Maegden trouheyt prijsen,
En de schuymers af te wijsen,
Op getrouwheyt u verlaet,
Trouwe Minnaer noyt versmaet.
|
|
Auteursrechtvrij