Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[p. 42]

['t Is een Maeght tot Lof en eere]

Het is een lof oock voor de Ieught,
Wanneer men mint in eer en deught.

't IS een Maeght tot Lof en eere
Dat sy eerlijck gaet verkeeren,
By haer Lief die sy bemint,
Daer sy haer geneught by vint,
't Is een çiersel al haer leven,
't Sal een Jeught een glory geven,
't Is een Kroone voor een Maeght
Die haer altoos eerbaer draeght:
Wech dan snoode minne-rancken,
Die na geyle lusten jancken,
Schoon de Maget is bevrijt,
d' Eerbaerheyt het niet en lijt,
Menigh isser door bedrogen,
't Valckje dat is wech-gevlogen,
Als het lusjen is gedaen,
Is men stiltjes wech gegaen.
Menigh zijn geworden vrouwen,
Moeder, sonder oyt te trouwen,
Dan soo wort het na betreurt
't Geen soo menichmael gebeurt.
Door veel soete minne-treken
Wort het bloempje wech gestreken,
En lijt schade met der daet,
Eer men oock na trouwen gaet.
Bruyt en Moeder bey te samen,
't Scheen een lof, wie sou hem schamen,
't Is nochtans een slecht gewin,
Houdt u eerbaer in de Min.