I. Moerbessen. Morus cum fructu.
HEt Tytelblad verbeeld een Looverkrans van Moerbessenranken met Bladeren, Bloeizel en Vrugten, welkers bladeren het regte voedzel is der Zydewormen. Deze Wormen komen voort uit eiertjes die by de Liefhebbers den geheelen Winter over zorgvuldig bewaart worden, ze worden in 't voorjaar door de warmte der Zon uitgebroeit, als dan geeft men hun de Moerbessenbladeren tot haar spys, wel zorg dragende dat de bladeren geen vogtigheit op zig hebben, want dit is hun doodelyk. Wanneer deze Wormtjes ontrent agt of tien dagen out zyn, dan word haar koleur uit den donker graauwen 't welk een voorteeken is datze in korten tyd vervellen zullen, dit gebeurt tot drie of vier maalen: haar koleur is byna geheel wit, maar als zy tot haar volkomen wasdom gekomen zyn, als dan worden zy klaar en eenigzins doorzigtig of transporant, geduurig heen en weêr waggelende met haar hooft, en beginnen uit haar mond de zyde te spinnen, de liefhebbers dan deeze voorteekenen ziende zetten ze ordinair in een peperhuisje, daar in spinnen zy zig zelf in een Ovaal van vorm als een ei, als dit gespin wit is zo zyn des Wormspootjes ook wit geweest, zo ook als 't geel bevonden wort zyn voeten ook geel geweest, dit volbragt zynde dan veranderd de Worm in een Popje, in deze gestalte blyft hy een en twintig daagen, dan komt daar een witagtig Uiltjen uit 't welk dit vel doorknaagt en van zig stroopt, laatende eenig bruin vogt van zig, zy bestaen uit tweederlei zexe, het Manneken is durder van lyf als het Wyfje, gepaart hebbende, leggen zy haar eiertjes vast op een papier daar zy tot dien einde op gezet zyn, aldus leven zy negen of tien dagen zonder eeten of drinken en sterven. De eiertjes zyn eerst geel van koleur, in groote gelyk de gierst, in weinig tyd worden ze graauw en werden dan bewaard tot in 't voorjaar gelyk boven gezegt is.
Auteursrechtvrij
