De stille tuin

[p. 87]

Oudejaar.

Hoe vaak zijt Gij dit jaar
Niet tot ons hart gekomen
Met leed en met geluk,
Met ziekten en met pijn,
Maar ook: hoe vaak hebt Gij
Verdriet en kwaal genomen,
En deed uw stil bezoek
Ons stil en zalig zijn!

En nu, 't is middernacht!
O, mocht de wereld wijken
Met den omzwaai van den tijd.
Daal, hemel, tot ons nêer.
Wij laten de aarde los
Om zelf niet te bezwijken.
Ontruk ons aan onszelf
En houd ons vast, o Heer!