XXX psalmen

[p. 8]

Psalm III

O God, de tegenstand
Verheft zich te allen kant;
Waar ik mij wende of keere,
Waar of ik vluchtend kom,
Ik zie slechts, hoe alom
Mijn vijanden vermeêren.
Ik hoor hun schampre spot:
Hij vindt geen hulp bij God!
En - zeggen zij verwaten -
Waar of hij schuilt in 't land,
Hij valt in onze hand,
Want God heeft hem verlaten.

Maar, Heer, tot wien ik ween,
Gij zijt mijn heil alleen!
Gij hebt uw schild geheven,
Mijn hoofd, mijn eer gered,
En mij op mijn gebed
Weer levenskracht gegeven.
Ik riep God overluid,
Hij trad zijn woning uit
En kwam van Sion neder.
Van uit zijn heiligheid
Is Hij tot hulp bereid,
En hoort en redt mij weder.

[p. 9]

 

Temidden van den nood,

 

Omslopen van den dood,

 

Strekte ik mij neêr te slapen.

 

De Heer stond aan mijn zij.

 

Zijn schild bedekte mij,

 

En zelf was Hij mijn wapen.

 

Nu vrees ik voor geen macht,

 

Want sterker is Gods kracht,

 

Dan allen die mij haten.

 

Hij is mij als een held

 

In nood ter hulp gesneld,

 

En zal mij niet verlaten.

 

 

 

Sta op, Heer! red mij, God!

 

Laat smaadlijk hen uw spot

 

En grimmigheid ervaren.

 

Wreek mij met felle wraak,

 

Breek uit hun sterke kaak

 

Der tanden scherpe scharen.

 

Verbrijzeld is hun macht!

 

O God, door uwe kracht

 

Heb 'k de overhand gekregen.

 

Gij, redder van mijn eer,

 

Gij zijt mijn helper, Heer!

 

Och, geef uw volk uw zegen!