XXX psalmen

[p. 27]

Psalm XXIX

Looft den Heer, gij godenzonen,
Die in schuts zijns troons moogt wonen,
Werpt in heilig plechtgewaad
U terneêr voor zijn gelaat.
Juichend wilt in al zijn werken
De eer zijns sterken Naams bemerken.
God, met donder en met vuur,
Toont zijn eer in de natuur.

[p. 28]

 

's Heeren stem stormt over zee,

 

Slaat de wateren aan twee;

 

Breekt de harde ceedren af,

 

Als een broze rieten staf.

 

Sirjon en de Libanon

 

Hupplen, of in lentezon

 

De ongetemde speelsche jongen

 

Van den oeros dartel sprongen.

 

's Heeren stem spalkt met zijn vlammen

 

Krakend òp de sterke stammen.

 

In de steppe doet Gods spreken

 

't Wild zich ademloos versteken.

 

's Heeren stem doet zwangre hinden

 

Krommend zich te vroeg ontbinden.

 

Hij stroopt eikenwouden kaal.

 

Blad en bast valt te eenenmaal.

 

's Heeren Naam vol kracht en glorie

 

Viert in zijn paleis victorie.

 

Elk in heilig plechtgewaad

 

Werpt zich neêr voor zijn gelaat.

 

God is op zijn troon getreden,

 

Dien Hij tot in eeuwigheden

 

Op den oervloed heeft gegrond,

 

Vorst van aarde en hemelrond.

 

Heer, geef van uw sterkte mede

 

Aan uw volk, beschik het vrede;

 

Hoor het als het smeeken dorst,

 

Sterke Vader, Vredevorst.