Maes-Sluysche compas

[fol. A1v]

Aen den goethertigen Leser ofte Sanger

Beminde Leser ofte Sanger, wy brengen u liede te voorschyn dit tegenwoordige Liedt of Sangh-boeksken dat wy den naem hebben gegen van het Maes-Sluysche Compas, gy weet (ick spreeck tot die voornamelyck die veel op Zee varen.) hoe dat een Compas voor u hooghnoodigh is om u reyse wel te voltrecken, soo mede weet gy dat een mensch hobbelende en tobbelende door de onstuymige Zee van de Werelt oock yet dient dat hem strecke tot een Compas ende Noort-sterre om sijn

[fol. A2r]

leven handel en wandel daer na te schicken ende te reguleren, hoe men sich moet dragen in droefheyt en hoe men oock hem selven moet betonen in blytschap, want doch alle dingh heeft sijnen tydt het treuren ende het lagchen, het eerste daer toe wert ons in dese woeste Zee van de Werelt wel meest occasie gegeven. Edoch alsoo nochtans den mensch t’eeniger tyd reden gevoelt om te verheugen (want het niet altydt even quaet en is) en het wel soo gaet dat men dan geern yet vermakelick en stichtelyck leest of singt na de bequaemheyt valt van de personen. Soo ist, dat UL. dit wercksken wert gepresenteert, wattet is in sich selven sulje best konnen oordeelen als gy het eens sult hebben doorloopen, en soo daer yet is dat UL. dient, gebruyckt het tot uwen besten ende Vaert wel.