Den Aenghenaemen rooselaer geplant in den hof van den heylighen vader Dominicus
(1707)–Catharina van der Meulen–
Auteursrechtvrij
[pagina 53]
| |
Stemme: Objet adorable. (oft) La cobotte. (oft) Adieu ô valsche werelt boos.O Heere! waer volbrocht de uer,
Dat by u wesen mocht u creatuer,
Hier is op d'aerde niet, dat my weêr-hiel
Iae aenghenaemer soo mijn ziel
Nu van het Lichaem wiert ontbonden,
En in u liefde heel verslonden. bis.
Al wat men siet is ydelheyt,
Waer door de mensch veel stricken zijn gheleyt,
Om mê te vanghen listelijck ons hert,
Als het bekoort van Satan wert,
En niemant kan den knoop los maecken
Eer dat den doot-pijl komt te raecken. bis.
Ach oft dan, mijnen Bruydegom,
Haest den ghestelden tijdt van my was om!
| |
[pagina 54]
| |
Ick vinde niet in 's werelts duysternis,
Dat tot solaes oft vreughden is:
Maer als mijn ziele sal verscheyden
Soo wilt-se toch, ô Heer! Gheleyden. bis.
Laet uwe doodt in 't midden staen
Tusschen de mijn, als ick naer 't oordeel gaen,
Op dat hier door u strengh' rechtveerdigheyt
Verweckt wort tot bermhertigheyt,
En ick, ô Jesu! magh verwerven
Niet eeuwelijck te moeten sterven. bis.
Het waer my d'alder-grootste pijn
Dat ick van u moest af-ghescheyden zijn,
Daer ghy voor hebt ghestort u dierbaer bloet
Uyt teere suyver liefde soet,
Doet dien afgront my om-vanghen
Of m'hel of hemel komt ontfanghen. bis.
Want soo u liefde ons ghenaeckt
Gheen ander vlam of vuer de ziel en raeckt,
| |
[pagina 55]
| |
Al blaeckten desen brandt noch meer en meer,
Ick sou dan evenwel, ô Heer!
Den Hemel in de hel oock vinden,
Als ick u, mijnen Godt, beminden. bis.
FINIS.
Hier volghen eenighe Liedekens van het af scheyden van de werelt. |
|