Den Aenghenaemen rooselaer geplant in den hof van den heylighen vader Dominicus
(1707)–Catharina van der Meulen–
AuteursrechtvrijStemme: Carissima mea. (oft) Theresia Maget. (oft) Is liefde soet lijden.RAs Herders gaet weyden de Lammerkens al
Met u Herderinne recht over den stal,
Waer in is ghevonden een Kindeken soet,
Dat ghy met eerbiedingh moet vallen te voet,
Daer by sijne Moeder, die het heeft ghebaert
In 't midde van den nacht, soo hier is verklaert.
| |
[pagina 122]
| |
De Enghelen singhen vol vreughden op't velt,
Sy hebben ons dese gheboorte vertelt,
Als d'Hemelen vloeyden van honingh en dauw,
Maer 't Kindeken weenden en beefden van kauw,
En het schijnt te roepen, waer blijft gy, ô mensch!
Om met u te wesen, dat is mijnen wensch.
Wilt drooghen de traenen, die 't Kindeken schreyt,
Wanneer het op hoy hier wort neder-gheleyt,
Sijn ooghen vertoonen de bittere smert,
Komt dan presenteren, ô Herders! U hert,
Daer hy om verlaeten nu heeft sijnen Throon,
Dat ghy moet verçieren met blommekens schoon.
De Roosen van liefde verdrijven den geur,
Die hier is te vinden 't heel stalleken deur,
De Lelien dienen tot doecxkens voor 't Kint,
Dat suyvere zielen op't hooghste bemint:
Pluckt mê Affricaenen, 't is vierigh Ghebedt,
En die al-te-samen om 't Cribbeken set.
| |
[pagina 123]
| |
Want in dese deughden het Kindeken hier,
Dat Heer is van alle, sal nemen pleysier
Als in de warande van 't Konincklijck Hof,
Waer de Seraphinen hem glori' en lof,
Ghestaedigh op-draeghen door minnende vlam,
Om soo te vereeren dit Goddelijck Lam.
FINIS. |
|