Den Aenghenaemen rooselaer geplant in den hof van den heylighen vader Dominicus

Liedeken van de Gheboorte Christi.

Stemme: Hoe langh is het wel gheleden, aldersoetste Enghelin.

HIer is in den nacht ghevonden,
Soo den Enghel heeft gheseyt:
Een kleyn Kindeken, gewonden
In wat doecxkens, en gheleyt

[p. 130]

 

Tusschen de twee stomme beesten

 

In den Stal van Bethlehem,

 

Daer de Seraphinsche Gheesten

 

Samen singen om het meesten,

 

En verheffen haere stem.

 

't Is al glori', en victori',

 

Den vrê die is gemaeckt, de droefheyt staeckt.

 

Wie sal konnen achterhaelen

 

Jesus liefden tot den mensch?

 

Dat hy nu komt neder-daelen

 

Met den aldergrootsten wensch,

 

Om het Schaepken dat verloren

 

Was hier op het aertsche dal,

 

Daer hy voor wou zijn gheboren,

 

Want hy heeft dit uytverkoren

 

En oock rantsoneeren sal,

 

Om te weyden, op de heyden,

 

Daer d'Engels zijn ghestelt, 't is 't hemels velt.

[p. 131]

 

Laet, ô menschen! Toch u vinden

 

Van den Herder dit soet Kint,

 

Die het Schaepken soo beminden,

 

Dat hy't op sijn schouders bint,

 

Wanneer hy dit heeft ghevonden

 

In des wereltsche woestijn,

 

Daer het lagh met vele sonden

 

Die ons ziel seer diep doorwonden,

 

Maer gheeft oli' ende wijn,

 

Wildy wesen, dan ghenesen,

 

Van den Samaritaen, komt spreekt hem aen.

FINIS.