Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken

Liedeken, Van de Gheboorte Christi ons Saligh-maeckers.

Stemme: Alder-liefste mede-borghers.

HIer is nu verkondicht heden,
Aen ons den ghewensten vreden,
Voor het Menschelijck gheslacht,

[p. 10]

 

In den stillen midder-nacht.

 

Van des Hemels rijcke Saelen,

 

Quam uyt sijnen Throon af-daelen,

 

't Kindeken Emanuël,

 

Dat belooft was Israël.

 

d'Enghelen die singen glori',

 

Over dese bly victori',

 

En wy hooren haere stem,

 

Boven 't Heyligh Bethlehem:

 

Daer sal worden nu ghevonden,

 

Met wat doeckxkens om-ghewonden,

 

d'Alder-hooghste Moghentheydt,

 

Op hoy, en de stroy gheleydt.

 

Siet de levende Fonteyne,

 

Springhen in des Wereldts pleyne,

 

Komt drinckt van dit water soet,

 

Met een on-bevreest ghemoet:

 

't Is de beke der wellusten,

[p. 11]

 

Die in 't Kribbeken wilt rusten,

 

En versaeden sal ons hert,

 

Als het daer ontfanghen wert.

FINIS.