Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken

[p. 13]

Kers-Liedeken.

Stemme: Herders hy is gheboren.

SIet Melck, ende Honinck
Druppen de Hemels nu,
Om dat hier haeren Koninck
Gheboren is voor u,
By de Stadt Bethlehem, daer sult ghy vinden Hem
In eenen armen stal, die Schepper is van al.

't Licht uyt den hooghen Throone

Scheen in den middernacht,
Boven soo slechte woone,
Daer d'Herderkens de wacht
Over haer Schaepkens al, hielen ontrent den stal,
En hoorden in die sté, verkondighen den vré.

Om 't Kindeken te soecken

Maeckten sy hun bereyt,
Dat met wat lijne doecken
Was in de Crib gheleyt,

[p. 14]

 

Het rusten op wat hoy, hier over-deckt met stroy,

 

Waer voor sy met ootmoet, gevallen sijn te voet.

 

De Lammerkens vereerden

 

Sy aen het Kindeken,

 

Die daer me presenteerden

 

Haer hert voor 't stalleken,

 

Want saegen dat vol rouw, doen krijten van de cou,

 

En seyden: sus, sus, Heer, wilt toch niet weenen meer.

 

Thiter stelde de Velen, en quam een vrolijck liet

 

Voor het Kindeken spelen, in allen dit verdriet,

 

De Moesel met de fluyt, die trocken sy daer uyt.

 

En jeder liet sijn stem, hooren te Bethlehem.

 

De Moeder was vol vreughden, als sy dit al aen-sach

 

Met Joseph die verheughden, hem oock op dien dach,

 

Hy sprack de Herders aen: En wilt van hier niet gaen,

 

Blijft by het soete Kint, want 't is met u gedint.

FINIS.