Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken

Kers liedeken.

Stemme: Iemeray tousjours Amerante.

COridon wilt toch niet verbeyden,
Seght aen de Herders over al,
Dat sy te Bethlehem gaen weyden,
Nu haere Schaepkens by den stal,
Waer in dat heden is gheboren,
't Kindeken soet Emanuël,
Die ons het eersten heeft vercoren,
En sal verlossen Israël.

[p. 21]

 

't Duyfken is uyt de Arck ghevloghen,

 

Dat den Olijf-[t]ack mede brenck[t],

 

Liefden heeft dit soo verr' ghetoghen,

 

Daer het die aen de Wereldt schenckt,

 

Ghelijck de Enghelen vertellen,

 

Want hy is eenen Prins van peys,

 

Die sijnen Standaert hier sal stellen,

 

Als in een Konincklijck Paleys.

 

Hemel, en Aerde is gheschaepen,

 

Van het kleyn Kintjen met een woordt,

 

Dat ghy sult vinden ligghen slaepen,

 

Op hoey, en stroey, al soo men hoort,

 

Daer Os, en Esel dit verwermen,

 

Sy blijven by de Cribbe staen,

 

Om de Messias te beschermen,

 

Ras Herders, wilt dan binnen gaen.

 

Siet de dry Koninghen hier komen,

 

Aen-bidden dit Eerweerdigh Lam,

[p. 22]

 

Dees hebben in hun rijck vernomen,

 

Een Sterre, die uyt Jacob quam,

 

Sy brenghen mé van d'Ooste landen,

 

Veel Wieroock, Mirre, ende Gout,

 

En sullen doen nu offerhanden,

 

Voor 't Kindeken tot onderhout.

 

't Is geen uyt-nemer der Persoonen:

 

Komt jeder een wie dat ghy sijt,

 

Joden, en Heydenen, wilt thoonen

 

Dat ghy voor Godt, en Mensch belijt,

 

Die hier ghewonden is in doeken,

 

En heeft verlaeten 't Paradijs,

 

Om het verloren Schaep te soecken,

 

Waer van hy selver is den prijs.

FINIS.