Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken

[p. 128]

Het derde deel van het een-saem tortel duyfken waer in begrepen syn Liedekens, daer de Godt-soeckende sielen gheanimeert worden tot een af-gescheyden leven.

[p. 129]

Liedeken, Waer in verheven wordt het eensaem leven.

Stemme: Helas jesuis abondone.

O Langh gewenste eenigheydt!
Wat vreught, wat troost is hier in u te vinden,
Wanneer de Bruydt van den Beminden
Door dees Woestijne binnen wordt geleyt.
Waer dat sy spreken hert aen hert,
En sijn vereeninge becomen wert!
O Paradijs vol Hemelsche wellusten!
Daer 't reyn gemoet gestaedigh soeckt te rusten
In het eeuwigh goet!

Komt, komt, tredt desen wegh oock in,

O Venus Kint! en vliet de aerdtsche saecken,
Op dat gy moght de welde smaecken,
Die verr' te boven gaet al s'wereldts min:
Hier wordt d'ootmoedigheydt betracht,

[p. 130]

 

En geene gunste van den Mensch geacht,

 

Die 't hooghste klimt, die sal het leeghste daelen,

 

Al wat is jet, en sal noyt achterhaelen

 

't Goddelijck geniet.

 

Vernedert u dan, wie gy sijt,

 

Met een verheven hert in Jesus wonden,

 

Door de genaede wordt gevonden,

 

Die een Godt-minnende Siele verblijt,

 

Het doorelerken spant de croon

 

Onder de boomen, soo sal oock seer schoon

 

De tribulati' in het eyndt verschijnen

 

Voor uwen Heer, en doen geheel verdwijnen

 

Alle s'wereldts eer.

FINIS.