Kriekende Kriekske

[p. 95]

Een dubbel feest.

't Is feest bij Peter Koelmans,

As op zien brulloftsdag:

Een eereboog steet veur 'et huus

En op 'et dak de vlag.

En gruune slingers sieren

De kaomer extrao fien,

Een kroon van lint en goud pampier

Die hangt er midden ien.

Op taofel steet 'en ruuker

Van bluumkes wit en rood,

Maar zuuter ruukt de tulleband

De mik en 't krintebrood.

't Is feest bij Peter Koelmans:

Het lôpt er schriklik druk,

Ze felistieren man en vrouw

En wunsen 't kiend geluk.

Het kiend - jao, kiek! daor zit 'et...

Een dernje ien 't elfde jaor,

Het draogt 'en kleedje as witte schuum

En reuskes ien 'et haor.

Vandaog is ze aongenomen

De kleine lieve meid.

Maor dunkt oe, dâ ze er blij um is?...

Ze kiekt net of ze schreit.

[p. 96]

 

‘Jao - denken ooms en tantes -

 

Blij kiekt ze niks vandaog;

 

Maor 't kiend beseft heur groot geluk,

 

Dâ mag ik zoo wel graog!’

 

 

 

Maor zóó denkt nie de moeder;

 

Hoe of die streelt of kust,

 

Heur dochterke blieft even triest -

 

Dâ maokt haor ongerust.

 

 

 

‘Ach, lieve Heer! - zoo zucht ze -

 

Mien kiend dee toch gen kwaod?...

 

Nee, toen ze te Communie goeng

 

Was ze ien 'en goeje staot.’

 

 

 

‘Siends weken heb ik ze eiges

 

Zoo zurgzaom veurbereid...’

 

Het braove mins goeng naor de deel,

 

Daor hêt ze 't uutgeschreid. -

 

 

 

Zóó denkt ook nie de vaoder.

 

‘Maor wâ mankiert er aon?

 

(Zoo vraogt ie stil zich zelvers af)

 

Wâ'k doen kos, hê'k gedaon!’

 

 

 

‘'k Hoeng haor 'en gouwe ketting

 

Met kruusken op 't gemoed,

 

Het mooiste en riekste is zij gekleed -

 

En kiek, nóg is 't nie goed!’

 

 

 

‘D'r mot 'en end aon kommen...

 

't Kiend was nooit triest van aord!’

 

Zoo denkt ie, en ie prakkeziert

 

Al plukkend ien zien baord.

[p. 97]

 

‘Mien dernje, heur naor vaoder:

 

De mooiste vreugdedag

 

Beleeft 'en mins, as ie veur 't erst

 

Ons-Heer ontvangen mag;’

 

 

 

‘En gij, altied zoo aorig,

 

Kiekt mien nou triestig aon -

 

Zeg op, mien kiend, mankiert oe iets?...

 

Heb ik oe soms misdaon?...’

 

 

 

‘Jao, vaoder! - zei 'et schreiend -

 

Dâ gij siends langen tied

 

Oew Paosen nie meer houwen wilt,

 

Dâ duut mien arg verdriet.’

 

 

 

‘Ik bad Ons-Heer van mergen:

 

Dâ vaoder binnen kort

 

Ook hebben mag dit groot geluk

 

Dâ mien gegeven wordt!’ -

 

 

 

‘Ach kiend! - roept vaoder snikkend -

 

'k Heb slecht, zeer slecht gedaon!

 

Gêf mien de hand...dèr? zundag zal 'k

 

Met oe ten Hoogtied gaon!’

 

 

 

't Is feest bij Peter Koelmans:

 

Kiek, met 'en englenlach

 

Viert nou zien dernje dubbel feest

 

Op heur Communie-dag.