De Vlaamsche vertelselschat. Deel 3

[p. 47]

CXCI. Waarom de joden geen varkensvleesch eten.aant.

Ons Heer was op reis in Vlaanderen. In een stad waar hij wilde vernachten, stonden enkele joden samengeschaard en schenen met hem den spot te willen drijven.

- We zullen nu eens weten, zeiden zij, of hij zóó vernuftig is en waarlijk de waarheid kan zeggen. En ze staken een hunner ongezien onder een ton.

Als ons Heer kort daarop voorbijkwam, hield een hunner hem staan en vroeg:

- Meester, als gij zóó wijs zijt als men beweert, dan moet gij ook kunnen zeggen wat er onder die ton zit.

- Dat wil ik u wel zeggen, antwoordde Ons Heer, 't is een zwijn.

Nu lachten de joden, want ze meenden Ons Heer afgevangen te hebben en zij hieven de ton op.

Maar nu was het aan de Joden van te verschieten, want er kwam inderdaad al knorrend een zwijn van onder de ton geloopen, recht naar enkele zwijnen, die wat verder op een mesthoop aan 't wroeten waren.

En de joden liepen hun kameraad al weenend achterna om hem te vatten, maar zij konden hem niet meer uit de andere zwijnen herkennen.

Sindsdien eten de joden geen varkensvleesch meer, uit vrees een afstammeling op te eten van dien jood, die door ons Heer in een zwijn werd veranderd.

[p. 48]

Ik wilde dat ze aan uw neus bleef plakken!...