Letter-looveren, gestrooid voor mijne jonge landgenooten

[p. I]

Voorberigt.

Niet slechts voor jonge kinderen, wier denkvermogen zich naauwelijks begint te ontwikkelen, maar vooral ook voor meer geoefenden, vervaardigde ik dit leesboekje. In de Nederlandsche jeugd, die heden zoo overvloedig rijk is in middelen, om kennis aan te kweeken en geregeld te leeren denken, durf ik, over het algemeen, eene vrij duidelijke bevatting van zaken, die eene halve eeuw geleden haar begrip nog te boven gingen, veronderstellen, en het is deze, op ondervinding gegronde, veronderstelling, die mij, gelijk ik hoop, zal vrijpleiten, wanneer eenige lezers mij mogten beschuldigen, als hadde ik, zoowel in proza als in de dichtstukjes, te weinig bevattelijk voor de jeugd geschreven.

Een aantal waarlijk nuttige en verstand verrijkende kinderboekjes, die door volwassenen met genoegen, ja zelfs veeltijds met nut gelezen worden, hoorde ik niet zelden, door kinderen van tien tot veertien jaren, met veel aangematigde

[p. II]

wijsheid afkeuren, en, schoon ongelezen, voor broertjes en zusjes van vijf à zes jaren bestemmen, alleen, omdat de titel van kinderen sprak, en omdat de dichtstukjes of het proza dezen tienjarigen trotschaards te veel in den kindertoon geschreven schenen. Het is er ver af, dat ik daarom den schoonen, den eenvoudigen, en zoo zelden regt te treffen, kindertoon zoude trachten te vermijden; neen, ik zoude het mij tot de grootste eer rekenen, wanneer ik slechts van ver Neêrlands zaligen kindervriend van alphen konde navolgen.

Het bovenstaande dient alleen, om achtingswaardige landgenooten, wanneer zij dit boekje met eene beoordeeling vereeren, te doen weten, met welke bedoeling ik deze bladen in het licht gaf. Deze bedoeling was, jonge lezers, van onderscheiden ouderdom, op eene leerzame wijze te vermaken, door meest belangrijke onderwerpen onder hunne aandacht te brengen, en hoe ver ik geslaagd ben, moeten tijd en ondervinding leeren. Het heil der vaderlandsche jeugd, die de hoop, die het sieraad is der maatschappij, blijft mij intusschen dierbaar, en dit door mijne zwakke pogingen te bevorderen, zal tot aan mijnen jongsten ademtogt mij den reinsten wellust zijn.

petronella moens.

Utrecht, September 1826.