Zomervlammen

[p. 136]

Blauwe Meinacht

Over de aarde, wijd en breed,

het blauwe, met starren bebloemde kleed

der Moeder Gods Maria...

Over de hillen, over de duinen,
over de hoge bomenkruinen,
over de hoeven, mijten, molens,
over de kerken en de torens,

over gehuchten, dorpen, steên,

slepen de mantelslippen heen

der Moeder Gods Maria...

En hoog, uit het zilvren gelaat der Maan,
moederlik lachen ons de ogen aan

der Moeder Gods Maria...