Ideën I

45.

We hebben n's teveel als slotletter. En dit moet minder worden, juist omdat er nog een bykomt, de ephelkustische, die we niet kunnen missen. Maar hondjeN met houteN staartjeN hoeft niet. ^*

Ja, al hadden wy gebrek aan slot-n's, dan nog is dat houtig ènnerig staartjeN van de diminutiva niet te verkiezen. En al

* Waar 't volgend woord met 'n vokaal begint, en van 't voorgaand diminutief niet gescheiden is door 'n leesteeken, kan die n geen kwaad. Misschien is 't goed hem dáárom aantehouden, en niet om het duitsche chen natepraten, waarmee we niets te maken hebben.

[p. 14]

was 't mooi, het kwispelt niet, omdat het nu eenmaal niet leeft, dat styve staartjeN.

Zeg eens: ‘kom hier, meisjeN!’ Ik ben zeker, dat ze wegloopt, en ze heeft gelyk.

Wat niet leeft, deugt niet.

Roep eens: ‘geloof me, o mens... CH!’ Zoo'n mensch zal wat gelooven, ja, maar hy zal niet Ugelooven. Hy zal gelooven dat ge een vervelend mensCH zyt.