209.
Voor weinige dagen werd 'n jong meisje, behoorlyk bebraafheid,
begoddienst en behuishoud, door haar familie weggebracht naar 'n
krankzinnigen-gesticht te Utrecht.
Een dame die in dat gesticht het opzicht heeft over de vrouwelyke
zieken, zeide tot de familie:
- Onze voorschriften zyn eenvoudig. Zachtmoedigheid is de hoofdzaak.
Voorts, dat spreekt vanzelf, licht, lucht, afleiding, beweging, gepaste
uitspanning...
By 't naar-huis gaan werden deze voorschriften besproken door de
verwanten der arme patiente, en 'n jongere zuster vroeg den vader:
- Licht, Lucht, afleiding... beweging... gepaste
uitspanning?... Maar, vader...als we daarmee waren begonnen
vóór onze arme zuster krankzinnig werd?
Wat die vader antwoordde, weet ik niet. Maar ik zeg: 't ware
hem beter geweest dat hem 'n molensteen was om den hals gedaan... met
toebehooren, een sekonde voor z'n huwelyk, dan zoo'n vraag te moeten aanhooren
uit den mond van z'n kind, dan zoo'n vraag van z'n kind te
verdienen.
Zoo zyn er veel vaders wien ik molensteenen aanraad, of wat
gehoorzaamheid aan Jezus' wenk in Mattheus XIX.
Auteursrechtvrij