275.
Maar hoe gaat het nu met iemand die ten-gevolge van zoo'n verkeerde
behandeling niet zalig werd, als er later blykt dat z'n dokter - die 't beter
wist - voor zichzelf wèl gebruik maakte van z'n meerdere kennis?
Dominee
Meyboom zegt uitdrukkelyk dat
‘wat de godgeleerden wisten, ten-deele ook verbreid is onder de
niet-godgeleerden. Ten-deele! Er zyn dus nog altyd dingen die bekend zyn
aan de priesters, en waarvan 't arme volk geen begrip heeft?
Hoe is dit? Als nu zoo'n wetende godgeleerde na z'n dood
beter afspeelt dan de niet-wetende patient, is dit toch voor dezen heel
verdrietig, dunkt me. Ik wou ‘hier namaals’ wel eens de ontmoeting
bywonen van zoo'n verkeerd behandelden kranke en den geneesheer die
‘wist’ en dus tegen beter weten
Auteursrechtvrij