Ideën I

301.

Ik verneem nu dat de Heer Thorbecke onlangs in de Kamer verklaard heeft: niet te behooren tot 'n party. A la bonne heure! Dan is er kans dat er wat gedaan wordt.

Maar ik erken dat die verklaring my - en velen - verrast heeft.

En... fair play is 't niet! Dat nu die zoogenaamde liberale party in minachting begint te raken by 't Volk, levert geen reden die party aftevallen nadat men door haar op 't kussen gebracht is.

Let op, als 't christendom wordt afgeschaft, zullen de muurlingers beweren dat ze er nooit toe behoord hebben, en wanneer ik de derde party - de éénige! - zal hebben gebracht tot aanzien, zal D.V.T. om 't luidst met Slymeringen, Droogstoppels en Kappellui uitroepen: ‘precies m'n idee!’

Op de bres, heeren! Sterf 'n beetjen op de bres van uw geloof, van uw principes, van uw overtuigingen, zooals ge de dingen noemt die u voordeel aanbrengen.

Richard Leeuwenhart sloeg 'n yzeren staaf door: Saladyn 'n kanapékussen... zonder watersnood. ^* Maar ik splyt wolken, naar 't schynt.

* Watersnood en de daarby behoorende liefdadigheid - 'n pest!- waren in '62 aan de orde van den dag. Dames-vereenigingen, loteryen, anti-makassars, kanapékussens, verzenmakery ‘ten-voordeele van de ongelukkige slachtofers’ speelden 'n hoofdrol. Ook in de Minnebrieven komen sporen van al die bombarie voor. Doch naar de oorzaak van watersnood vroeg niemand. Zulke dingen komen van ‘God.’ En ‘als God wil, dan moet je berusten’ om met juffrouw Laps te spreken. Voor onkundige of plichtvergeten ministers is die stelling niet onaangenaam.
Het indyken van rivieren is 'n onvergeeflyke domheid. Heeft dit nog uitlegging noodig? (1050d)