bytbordje, en stonden mèt dat bordje op 'n
alleronhebbelykstgroote kom koffi. Die koffi was nagenoeg koud, maar...
overigens? Zouden niet sommige smakelooze realisten iets als gloed meenen te
ontdekken in dien toestel? Hoe jammer, niet waar, dat zoo'n vrouw niet in haar
jeugd, door den bekenden: ‘dominee die terstond bemerkte dat er wat
in zat’ gekuischt was met latynsche verzen! Zonder maat, rym,
spondaeen of mythologie, schreeuwden die plompe boterammen:
- Tast toe, m'n jongen! Je moet honger hebben!
Zóó verstond Wouter de alexandrynen van Vrouw Claus.
En hy handelde flinkweg naar z'n overtuiging, door ze met smaak te verslinden,
waartoe wel eenige volharding noodig was, want waarlyk... één
mondvol meer, en 't was te veel geweest. Hy voelde zich versterkt, en ook die
lauwe koffie deed hem goed. O, dat heerlyke, heerlyke proza! Zoo'n
namiddag-ontbyt...
't Is waar ook! Eigenlyk was 't plan geweest, dat-i zou ontbeten
hebben by...
Hy ontstelde, en verviel - nu door honger noch slaap gekweld - in
angst voor den afloop van z'n zonderlinge uithuizigheid. Het huis Pieterse
torende als 'n verzwelgende waterhoos voor z'n verbeelding op, en verdreef
zelfs de behoefte aan opheldering van al de mysterien die hem omstrikten.
Naar huis? Hy durfde niet!
Z'n moeder, Stoffel, z'n zusters... zy allen vertoonden zich als
Shakespearsche heksen, met kromme nagels, en ongekamde slangen op het hoofd.
Zelfs Leentje, z'n goedig advokaatjen anders, zou hem - als by gelegenheid van
de aardappelgeschiedenis - verraderlyk afvallen, en zeggen:
- Ja, maar... zieje, Wouter, dat 's ook geen fatsoenlyke manier van
doen! Déze keer moet ik heusch je moeder gelyk geven. Weetje wat je doen
moet? Vraag excuus, en zeg dat je 't nooit weer zult doen.
Och, och, Leentje, je weet niet wat je zegt, kind! Ik geef 't
je-n-in drieën, in zessen, in tienen, om na zóó heen-en-weer
te zyn gegooid...
Een oogenblik dacht Wouter aan 't vierde tafereel van den
Verloren Zoon... hm! Hy wist zeer goed dat de zaak niet op vergiffenis
en kalfsvleesch zou uitloopen. ‘Vader - dit werd: ‘moeder’
hier, maar 't variantje doet niet tot de zaak -
Auteursrechtvrij