Een aendachtig leerling van den Heere Jezus, door Hem zelf geleert, zonder hulp van menschen

Kapittel XII.

DAn moetmen zig zetten na verloocheninge van eigen verstant, eigen oordeel, eigen begryp, eigen zin, en tot hem komen als een klein kindeken, dat alleen zyn wysheit en zyn zin komt halen, en wacht te ontfangen van de onderwyzingen des Heeren Iesu, dat zig laet fatzoeneeren en leeren puer zoo als 't de Heere Iesus verstaet best te zyn na zyne wysheit: volgen maer met een blinde gehoorzaemheit wat hy ons leert: stellen ons maer leerzaem en buigzaem aen, doen al wy hy zeit, laten al wat hy verbiet, zoeken maer te leeren en zyne discipels te worden.

Zeit hy dan eens, verloochent u daer, neemt nu uw kruis op en volg my, mortificeert daer die uwe begeerlykheden, ga die zin tegen, ga die gewoonte tegen, verachtet daer het oordeel der menschen, de gunst der menschen, de eere des weerelts, het gemak van uw vleesch, uw voordeel

[p. 57]

en profyt in weerelts goet, houwt die hant af, steek dat oog uit, indien gy van my zelve wilt leeren.

Wy moeten ons zeer gewillig toonen, en doen wat wy immers konnen, ja bezoeken of wy niet wat meer en konnen om hem te gehoorzamen, als wy dan noch doen, op dat het hem doch niet verdriete ons te leeren, om dat wy zyn eerste lesse niet en onthouden.

Ook moeten wy ons voegen na die gewoonten door welke Iesus de zyne onderwyst, slaet hy ons eens om onze stoutigheit, achteloosheit, of domheit, dat moeten wy ons nedrig en buigzaem onderwerpen, en even gewillig weder tot hem komen, trachtende dat te verbeteren, en maer van hem leeren.

Ook moeten wy vergeten al wat wy van andere meesters, die zyn discipels niet en waren, geleert hadden, zoeken maer alleen van hem te leeren; want die van hem alleen niet zoeken te leeren, die en leert hy niet.

Zoo ook moeten wy wel acht slaen op die tyden in welke hy 't hem best gevallen laet ons te leeren, zomtyts komt het hem niet gelegen of het behaegt hem niet ons te leeren, laet ons voor die tyt eens hene gaen, tot dat hy ons weder roept.

Hier moet onze zin ook weg, en hier aen probeert hy wel eens onze onderdanigheit eer hy ons verder leert: want hy wil, en 't is tien dubbelt reden, dat hy altyt meester blyve, en dat wy ons buigen na zyn zin, en in alle onderdanigheit wachten tot dat het hem gevalt ons te leeren, en vragen al dikmael in stille onderworpenheit van zyn heilige wille, of het hem gevalle mocht ons te leeren.

[p. 58]

En als men dan eerst zyn eigen zin en genegentheit heeft leeren aen een zyde zetten, en overdwarssen na de zyne, dan leert hy zoo veel te getrouwer en zoo veel te vriendelyker: zoo aen d'ander zyde, als hy, de Heere, zig gereet en genegen toont om ons te leeren, als zyn Geest ons herte beweegt, overtuigt, en aenport om zyne leeringen te zoeken, of acht te slaen, als 'er zig zoo een byzondere verlichtinge in de ziele opdoet, dan moeten wy altyt gereet zyn, want dan is hy gewoon te leeren, en wy moeten ons voegen na zyne gewoonte indien wy van hem leeren willen.

Zoo ook, als onze Heere aen 't leeren is, als de Geest veerdig is over ons, dan is hy gewoon al verder te leeren, dan moeten wy ons wel wachten, dat wy daer niet eerst uit en scheiden, maer indien 't onze gelegentheit eenigzins lyden kan, al te continueren, wy moeten met die voor de wint zeilen zoo ver als ons die brengen wil, indien wy maer in 't schip, in 't gebruik der middelen blyven, in deze gelegentheden, te weten, als de Heere werken wil, als die de ziele begerig maekt, als die beginzelen van byzonder licht inwendig geeft, als die aen 't leeren is, zoo moeten wy, is 't eenigzins mogelyk al staen laten dat 'er staet, en blyven of gaen henen om van hem te leeren, al is 't eetens tyt, of slapens tyt, de ziele moet dit niet verwaerloozen, dat gluk is al te groot.

Moet het lighaem eenige verquikkinge hebben, dat men 't alleen bezorge ten dienste van die werkzame ziele, doch in byzondere zorge en innige zucht, dat door dat middel de Geest niet uitgeblust en werde: als onze Heere gereet is om

[p. 59]

ons te leeren, dan moeten wy voor al gereet zyn om van hem geleert te worden, altyt en in alle gelegentheit moeten wy willen, als hy wil, of 't is onmoogelyk dat wy van hem zouden leeren.

Ook is het onzes Heeren gewoonte, dat hy zyne leerlingen allenskens leert, de mindere dingen eerst leert: en dan noch de hoogere dingen by trappen en graden, daer moeten wy onze zin na voegen, en dat moet ons alzoo wel zyn.

En derhalven en moeten wy, als wy eerst in zyne schoole komen, ons niet terstont zetten om de hoogste en verborgenste dingen te verstaen, en door te zien, neen, ten behaegt onze Heere alzoo niet, hy en oordeelt dat ook voor ons niet best, en dat zyn behagen en oordeel moeten wy ons gevallen laten, wachtende tot dat hy ons gebiet hooger op te gaen, en hoogere dingen te leeren: als wy deze zyne gewoonte of niet en kennen, of ons de zelve niet en onderwerpen, zoo zullen wy al lange in zyne schoole gaen zonder veel te vorderen, die hoogmoedige zin moet eerst weg, eer hy hem het leeren ernst laet zyn; wy moeten ons zoo wel voegen na zyne gewoonte in zaken te leeren, als na zyne gewoonte in de manier hoe hyze leert.