Het licht

[p. 81]

IX.
Nacht

Nu zijn de sterren in den nacht
zoo hoog, zoo hel, zoo verre;
ze zijn voor een die troost verwacht
te ijskoud al die sterren.

Hun wreede gloed glanst in mijn oog
mijn lief! en in het uwe,
dat flikkerend op 't mijne woog,
in lust, een schaduw-schuwe.

O 'k voel mijn hoofd zoo branden...
Kom streel die pijn weg die 't omtoog
met uwe wuivend-zoete handen,
en kus dien gloed weg uit mijn oog.