Van de Swaen.
HEt is gelooffelijck dat niemandt van onse Inwoonders tot eenige Iaren, en kennisse gekomen zijnde, de gedaente, gestalte, en coleur van desen Swaen, soo in sijn jonckheyt als volwassen ouderdom onbekent is; waerom wy de beschrijvingh desselfs, als onnodigh overslaen.
Sy leven te landt, maer meest te water, in't welke sy haer grootste vermaek scheppen. Aelianus getuyght, dat in het Moorsche Meer sich heele schoolen vertoonen. Onthouden haer met groote hopen in de Revieren Caystrus, Ister, Tanaïs, Strymon, Meandrus, Eridanus, Mintius, als mede de Teems. Haer spijse is kruydt, graen, en kuyt van Visch; in't Meer Spina in Schotlandt stromende, eeten sy seer graeg 't zaet van seecker kruydt, het welck daerom de naem van Swane-kruydt heeft, en op de aerde gesmeten zijnde niet verrot. De stilstaende poelen zijn de plaetsen daer sy haer aldermeest konnen verlustigen, en op het liefste sich onthouden, om door 't kabbelen van 't water, in het zwemmen niet belet te worden, andersints sietmense door gantsch Duytslandt, Hollandt, en andere bekende plaetsen, &c. De tamme Swanen zijn door de zwaerte haers lichaems in 't vliegen traegh, en logh, de wilde seer snel, en gezwindt, zijnde niet soo seer geballast met de zwaerte van haer lijf: maer dit hebbense gemeen in 't vliegen, wanneerse haer vlucht aenstellen, dat de achterste haer lange halsen leggen op de voorste sijn rugge, en als de voorste moede wordt vlieght hy achter, rustende van gelijcken met sijn hals op de achterste, en soo by beurten. In 't paren slaet 't Manneken 't Wijfken voor eerst sijn lange hals om haer hals, als bewijs-tekenen van liefde betoonende, daer na op 't selfde klimmende volbrenght sijn generatie, het welck bechikt zijnde, vlucht het Manneken, 't Wijfken hem een wijl vervolgende, houdt eyndelijk op, sich schuddende, met de staert quispelende in 't water, en alsoo haer wederom suyverende.
Auteursrechtvrij