Ernst en boert



[pagina 88]
In het album van mevrouw Hulda Mosander, geb. Forsström. Vrij moge 't Noorden zich verschansen In rijm en vorst, En hoû de slapen zich met kransen Van sneeuw omschorst: Het poollicht boort door neveltransen Hem op de borst, En breekt, bij 't schieten van zijn glansen, De harde korst.
[pagina 89]
Vrij achte zich het Zuide een Eden, Een reukwerkvat; Vrij tooije het zijn blanke kleeden Met bloemenschat, Of roeme zich in 't grijs voorleden De bakermat, De kiem, waeruit een rijker heden Te voorschijn trad: De zon troont in de hemelzalen Op beiden vrij; En, wareldburger, kent geen palen Van heerschappij; Maer kleurt zoo goed de Westerdalen Als de Oosterzij, En dauwt op Noord en Zuid heur stralen In harmonij. Zoo ook 't genie, in Zuid of Noorden, Schiet spranken uit. Daer, waer verlichting beide boorden In de armen sluit,
[pagina 90]
Ook daer stemt hij de rijkste akkoorden Op de elpen luit, Als wareldburger beider oorden, 't Zij Noord of Zuid. Stockholm, 1842.