Jeugdige minne-spiegel
(1634)–Pieter Nootmans–
Auteursrechtvrij
[pagina 12]
| |
Op de wel-gerijmde Minne-Spiegel van den hoogh-vloeyenden Poëet P. Nootmans.Siet eens hoe de honingh-byen,
(Inde vroege Lentens-tyen,
Als de Sonne, door 'tbesteck,
Scheydt van 'tNoorder-kreeften-heck,
Als haer blonde goude stralen
Flonck'ren over bergh' en dalen,
Als het bladeloose kruyt
Wt de bruyne aerde spruyt,
Als de lieve roode rosen
Staen op 'taengenaemst' en blosen,
| |
[pagina 13]
| |
Als Natura 'tsuycker-soet
Wt haer knopjens parssen doet,
Hoe sy't ted're lijf bereyen,
Om het geluw was te breyen,
Kluchtigh om het kleyn gebeent,
Dat den Hemel haer verleent,
Hoe sy met haer leger troppen,
Schijnen 'tHaegsche Bosch te stoppen,
Hoe sy swarmen door malkaer
Of het altijt Somer waer,
Hoe sy op haer wieckjens drillen,
Om in tijt geen tijdt te spillen,
Soo sult ghy, ô rijpe Ieughdt,
Suygen u vermaeck en vreugdt,
| |
[pagina 14]
| |
Als ghy sult verselschapt wesen,
En dees Minne-Spiegel lesen:
Spiegel daer ghy met voor-dacht
In bespeurt de Minne-klacht.
Spiegel daer ghy vaeck voor oogen
Siet hoe dat ghy wordt bedrogen,
Als g'u sinnen eens bedaerdt
Van die naulijcx eer zijn waerdt,
Spiegel daer ghy, alle dagen,
Siet u aengename plagen,
Daer ghy soo verdwaelt om loopt,
En u selven aen verknoopt!
Spiegel daer ghy uyt kond' mercken
Cupidoos geswinde wercken:
| |
[pagina 15]
| |
Hoe dat Titer sit en treurt,
En beweent sijn eygen beurt.
Spiegel daer men noch bysondert,
Sich door reden in verwondert,
Als men Nootmans aerdigheydt
In bespeurt, en vaerdigheydt.
Haegsche Ioff'ren, soete Dieren,
Vlecht hem kransjes van Lauw'rieren˙
Kust hem voor sijn kaeck en mondt,
Dat hy bet door-tast u grondt!
B. Ryndorp. |
|