Lotos en morgendauw

[p. 12]

De toetssteen

Om die rimpels en die stuipjes om zoekende oogjes en smakkend mondje - noemt men je daarom een leelijk ding?

O niet mogelijk mijn kind; want moeder zegt: ‘Wat booze menschen! Zij dorsten naar weelde en zoeken naar schoonheid, en willen maar nauwelijks naar den rijkdom van kindeke kijken’.

Om die snikjes en die zuchtjes om nietige pijntjes en kleine smartjes - noemt men je daarom een lastig ding?

O niet mogelijk, mijn kind; want moeder zegt: ‘Wat wreede menschen! Zij praten luid en jagen naarvermaak en willen van de veelzeggende kreetjes van kindeke niets hooren’.

[p. 13]

Wat men ook van jou te zeggen heeft, mijn kind, voor moeder blijf je een wonderlijk ding.

Moeder ziet de menschen gaan en hoort de menschen lachen en kent ze in waarheid niet.

Maar met den toetssteen van jouw teeder wezentje weet zij de gouden kern van hun harten, hun goedheid en liefde, naar waarde te schatten.